Muhammed Kutub'dan Bir Enstantane

Uzun bir zamandan beri henüz ben daha gençken Rasulullah'ın şu hadisleri üzerinde durup  düşünüyordum: 

Rasulullah bir hadisinde: "Sizden kim bir münker görürse onu eli ile değiştirsin. Gücü yetmeyen dili ile, gücü yetmeyen kalbi ile (değiştirsin) ve o imanın en zayıf halidir." (Buhari, Müslim) 

Yine aynı doğrultuda Allah Rasulü: "Eli ile onlara karşı cihad eden mü'mindir, dili ile onlara karşı cihad eden mü'mindir, kalbi ile onlara karşı cihad eden mü'mindir. Ama bunun ötesinde iman namına bir hardal tanesi dahi yoktur." (Müslim)

Bu oldukça güçlü bir şekilde beni durup düşünmeye itiyordu. Rasulullah bu hale bile cihad ve münkeri değiştirmek adını veriyordu. Halbuki bu sadece kalbin içinde olan bir şeydi. Değiştirilmesi istenen vakıadan hiçbir şeyi değiştirmiyordu.

Anlayışım büyüyüp deneyimlerim artınca hadisin ihtiva ettiği anlamlardan bana gizli kalan bazı hususları da anladım.

Ordu savaşta yenilebilir. Geri de çekilebilir. Düşman bazı hallerde onu savaş alanının dışına çıkmak zorunda dahi bırakabilir... Evet ama ortada son bir kale daha vardır. 

Yeniden savaşa başlama fırsatını buluncaya kadar bu kalenin içine sığınarak korunur... Kendisi bu kalesinde sığınıp onu düşmana teslim etmediği sürece o cihad halindedir. 

Çünkü hâlâ bir asker olarak kendisini korumakta, hâlâ savaşa hazır bir halde beklemektedir. Ama o kaleyi teslim etti mi işte biter ve artık kurtuluşu olmayan bozgun ve yenilgi ortaya çıkar.

(Muhammed Kutub, Müslümanlar ve Küresellik kitabından)