21 Şubat 2011 Pazartesi

Bir Mahmud Abi Vardı: Veda Yazısı

Mahmut Paslıkılıç. Evet ismi bu... Sivas Kangal'dan Havuz köylü. Köylümüz.
Çok değil bir ay kadar önce annemlere gelmiş, yaşlandığı için evi zar zor bulmuş. Anneme beni sormuş. İrfan ne yapıyor, babasının selamı var diye. Allah Allah. Babam yıllar önce vefat etti. Ama Mahmut Amca bu, yalan söyleyecek değil ya. Evet doğru söylemiş. Rüyasında babamı görmüş, su dağıtıyormuş. Yüzü güleçmiş. Kendisi de güleçti zaten. En son Teyzemin kızının düğününde gördüm kendisini. Ne zaman görsem güleç yüzlüydü, çok tatlıydı.

Benim üzerimde hep tebessüm eden, hafif şakacı, tatlı bir amcaydı Mahmud amca.

Adam akıllı kalkıp bir ziyaretine gidemedim. O fırsatını buldukça annemlerin evine gelirdi, biz gidemedik.

Gidemedik ve dünya gözüyle sana veda edemedik Mahmud Amca.

Dün sokakta sendelemiş, düşmüş, başını yere vurmuş ve hastaneye kaldırmışlar. Maalesef vefat etmiş.

Ah Mahmud amca, sana ancak helallik verebildik, başka bir şey de yapamadık. Benim gözümde hep tebessüm eden Mahmud Amca olarak kalacaksın.

Dün cenazesinin yanına gittik, daha yıkanmamıştı, hoca efendi bir gün önce görmüş konuşmuştu, ben görememiştim. Kardeşimle beraber ancak helallik verdik.

Ah Mahmud amca, yolun açık olsun. Allah sana rahmet etsin. Mekanın cennet olsun. Seni çok sevmiştik. Ailece çok sevmiştik.

Yolun açık olsun...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder