O resmi gördünüz mü? Ya da o görüntüyü? Bu görüntüler nasıl verilir, nasıl karartılır, ekrana nasıl yansıtılır? İnsan ırkının en aşağılık hallerinden birine tanık olduk bir kez daha. Afganistan'daki ABD askerlerinin öldürdükleri Taliban mensuplarının cesetlerine uyguladıkları muameleye... Onların Taliban üyesi oldukları bile meçhul. Öyle bile olsa, dünyanın en azılı suçluları bile olsa, o rezil görüntüdeki askerler kadar hiç kimse iğrençleşemez.
Bu bir kültür.. Bu, iddia edildiği gibi münferit bir olay değil. Birkaç kişinin macera arayışı, sınırı aşan davranışı değil. On yıldır benzeri onlarca olaya tanık olduk. Haberdar olamadığımız yüzlercesi belki binlercesi var.
Afganistan'ı işgal eden bir ülkenin, terörle savaş adı altında yerkürenin her köşesinde benzer çirkinliklere imza atan bir ülkenin eseri bu. Afrika'nın en ücra köşelerinde, Güneydoğu Asya'nın yağmur ormanlarında, İsrail'in Negev çölünde, Orta Asya ülkelerinde, bugün düşman gördüğü Suriye'de, Ürdün'de, Avrupa Birliği ülkelerinde, Batı başkentlerinin en işlek caddelerindeki binaların bodrum katlarında sayısız insanı sorgulayıp, işkence ederek öldüren bir ülkenin eseri.
Not: yazının tamamı için aşağıdaki linki tıklayabilirsiniz...
http://yenisafak.com.tr/Yazarlar/?t=13.01.2012&y=IbrahimKaragul
İrfan'ın yorumu: Gazetelerde olayın resmi var. Burda o alçakça resmi yayınlayacak değilim. İbrahim Karagül de sağolsun gerekeni en vicdanlı bir şekilde yazmış. İnsan tabi soruyor, böyle bir şeyi nasıl yapabilirler diye? Nasıl bu kadar alçalabilirler, nasıl bu alçaklıklarını bir övünç kaynağı olarak hatıralaştırıp dünyayla paylaşabilirler.
Unuttuğumuz bir şey olmasın. Bunlar insan değil, hayvan da değiller. Allah bu tür yaratıkların ne olduğunu yüce kitabında bize bildirmiş. Esfele safilin (hayvandan da aşağı varlıklar). Bu tür yaratıkların, insan bozması mahlukattan da sorulur, merak etmeyin. Size bu insanların da sorguya çekileceği şiirle ümitsizliğe kapılmamamızı söylemekle yetineceğim...
Esir olmus bileklerimiz, elimiz, ayagimiz
Esir olmus goren gozumuz, isiten kulagimiz
Bir gun daglar, yurur daglar
Bir gun gunes fersiz kalir
Adimlar bin meydana yonelir
Bedenler tas kesilir
Sorulur bir gun
Sorulur bir bir
Sorulur bir gun, sorulur
Alip gunesi goturmusler burdan uzaklara
Kucumen cocuklarimizi komuslar hep gunessiz
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder