Bir gün yahut bir gece Rasulullah (sav) dışarı çıktı. Ebu Bekir ve Ömer (r.anhuma) ile karşılaşınca:
“Bu saatte sizin evinizden çıkmanıza sebeb olan ne” buyurdu.
İkisi de: Açlık ey Allah’ın Rasulü dediler.
O: “Nefsim elinde olana yemin ederim ki sizin dışarı çıkmanıza sebeb teşkil eden şey ne ise beni de dışarı çıkardı. Haydi kalkın” buyurdu.
Onlar da onunla birlikte kalktılar. Ensar’dan bir adamın yanına gitti. O adamın evinde olmadığını gördüler. Evin hanımı onu görünce: Merhaba, hoş sefa geldiniz dedi. Rasulullah (sav) hanıma: “Filan kişi nerede”diye sordu. Kadın: Bize biraz tatlı su almak için gitmişti dedi. Derken ensardan olan o zat geldi.
Rasulullah (sav)'e ve iki arkadaşına baktıktan sonra:
Elhamdülillah, bugün misafirleri benden daha şerefli hiçbir kimse yoktur dedi. Sonra gidip meyveleri arasında koruk hurma, kuru hurma ve taze hurma da bulunan bir hurma salkımı getirdi ve bundan yeyin dedi. Bıçağı da eline aldı.
Rasulullah (sav) ona: “Sakın sağmal bir hayvanı kesmeyesin” buyurdu.
Onlara bir koyun kesti. Koyundan ve o salkımdan yediler, içtiler. Karınları doyup suya da kandıkları zaman Rasulullah (sav) Ebu Bekir ve Ömer (r.anhuma)’ya:
“Nefsim elinde olana yemin ederim ki kıyamet gününde bu pek büyük nimetlerden sorgulanacaksınız.
Açlık sizi evinizden dışarıya attı. Sonra da bu nimetlerden yeyip içmeden geri dönmediniz”buyurdu
Hadisin Tam Metni ve Kaynakları
5281-140/1- Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe tahdis etti bize Halef b. Halife, Yezid b. Keysan’dan tahdis etti, o Ebu Hâzim’den, o Ebu Hureyre (r.a)’dan şöyle dediğini rivayet etti: Bir gün yahut bir gece (R) dışarı çıktı. Ebu Bekir ve Ömer (r.anhuma) ile karşılaşınca: “Bu saatte sizin evinizden çıkmanıza sebeb olan ne”buyurdu. İkisi de: Açlık ey Allah’ın Rasulü dediler. O: “Nefsim elinde olana yemin ederim ki sizin dışarı çıkmanıza sebeb teşkil eden şey ne ise beni de dışarı çıkardı. Haydi kalkın”buyurdu. Onlar da onunla birlikte kalktılar. Ensar’dan bir adamın yanına gitti. O adamın evinde olmadığını gördüler. Evin hanımı onu görünce: Merhaba, hoş sefa geldiniz dedi. (R) hanıma: “Filan kişi nerede”sordu. Kadın: Bize biraz tatlı su almak için gitmişti dedi. Derken ensardan olan o zat geldi. (R)’e ve iki arkadaşına baktıktan sonra: Elhamdülillah, bugün misafirleri benden daha şerefli hiçbir kimse yoktur dedi. Sonra gidip meyveleri arasında koruk hurma, kuru hurma ve taze hurma da bulunan bir hurma salkımı getirdi ve bundan yeyin dedi. Bıçağı da eline aldı. (R) ona: “Sakın sağmal bir hayvanı kesmeyesin”buyurdu. Onlara bir koyun kesti. Koyundan ve o salkımdan yediler, içtiler. Karınları doyup suya da kandıkları zaman (R) Ebu Bekir ve Ömer (r.anhuma)’ya: “Nefsim elinde olana yemin ederim ki kıyamet gününde bu pek büyük nimetlerden sorgulanacaksınız. Açlık sizi evinizden dışarıya attı. Sonra da bu nimetlerden yeyip içmeden geri dönmediniz”buyurdu. [1]
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder