Cabir b. Abdullah’ı şöyle derken dinledim:
Hendek kazıldığı zaman Rasulullah (sav)'in açlıktan karnının içe çekilmiş olduğunu gördüm.
Derhal hanımının yanına döndüm ve ona: Sende bir şey var mı? Çünkü ben Rasulullah (sav)’in ileri derecede açlıktan karnının içeriye çekilmiş olduğunu gördüm dedim. O da bana içinde bir ölçek arpa bulunan bir torba çıkardı.
Evimizde beslediğimiz bir de kuzucuğumuz vardı.
Onu kestim, eşim de arpayı öğüttü. Ben bitirince o da işini bitirmişti.
Kuzuyu onun tenceresine parçaladım. Sonra dönüp Rasulullah (sav) e giderken:
Rasulullah (sav) ve onunla birlikte geleceklere karşı beni mahcup etme dedi.
Ben de Rasulullah (sav) e gidip benimle onun arasında gizlice: Ey Allah’ın Rasulü! Biz bir kuzucuğumuz vardı, onu kestik. Eşim de yanımızda bulunan bir ölçek arpayı öğüttü.
Beraberinde birkaç kişi ile birlikte bize buyur dedim. Bunun üzerine Rasulullah (sav) yüksek sesle:
“Ey Hendek ahalisi! Şüphesiz Cabir sizin için bir ziyafet hazırlamış bulunuyor. Haydi hepimiz oraya gidelim”buyurdu.
Ayrıca Rasulullah (sav): “Ben gelmeden sakın tencerenizi indirmeyin ve hamurunuzu pişirmeyin”buyurdu. Ben geldim.
Rasulullah (sav) de ahalinin önünde olduğu halde geldi. Nihayet hanımımın yanına vardım.
O: Başıma neler getirdin diye söylendi.
Ben: Senin bana söylediğini aynen yaptım dedim. Sonra eşim hamurumuzu onun önüne çıkarıp getirdi. O da içine tükürüp bereketlenmesi için dua etti. Sonra tenceremize yöneldi, onun da içine tükürüp bereketlenmesi için dua etti ve: “Ekmek pişirebilecek bir kadın daha çağır da seninle birlikte o da ekmek pişirsin ve tencerenizden kepçe ile al onu (ateşten) indirmeyin”buyurdu.
Onlar bin kişi idiler. Allah adına yemin ediyorum hepsi yeyip onu bırakıp geri çekildiler. Tenceremiz ise olduğu gibi kaynıyor, kaynadığı duyuluyordu, hamurumuz da –yahud Dahhak’ın dediği gibi- ekmek olarak pişirildiği halde olduğu gibi duruyordu
Hadisin kaynakları ile tam metni:
5283-141/3-
Bana Haccac b. eş-Şair tahdis etti, bana Dahhak b. Mahled, önce bana arzetmiş
olduğu, sonra 10,26
okuduğu bir yapraktan tahdis edip dedi ki: Bunu bize Hanzala b. Ebu Süfyan
haber verdi, bize Said b. Mîna tahdis edip dedi ki: Cabir b. Abdullah’ı şöyle
derken dinledim: Hendek kazıldığı zaman (R)’in açlıktan karnının içe çekilmiş
olduğunu gördüm. Derhal hanımının yanına döndüm ve ona: Sende bir şey var mı?
Çünkü ben (R)’in ileri derecede açlıktan karnının içeriye çekilmiş olduğunu
gördüm dedim. O da bana içinde bir ölçek arpa bulunan bir torba çıkardı.
Evimizde beslediğimiz bir de kuzucuğumuz vardı. Onu kestim, eşim de arpayı
öğüttü. Ben bitirince o da işini bitirmişti. Kuzuyu onun tenceresine
parçaladım. Sonra dönüp (R)’e giderken: (R) ve onunla birlikte geleceklere
karşı beni mahcup etme dedi. Ben de (R)’e gidip benimle onun arasında gizlice:
Ey Allah’ın Rasulü! Biz bir kuzucuğumuz vardı, onu kestik. Eşim de yanımızda
bulunan bir ölçek arpayı öğüttü. Beraberinde birkaç kişi ile birlikte bize
buyur dedim. Bunun üzerine (R) yüksek sesle: “Ey Hendek ahalisi! Şüphesiz Cabir sizin için bir ziyafet hazırlamış
bulunuyor. Haydi hepimiz oraya gidelim”buyurdu. Ayrıca (R): “Ben gelmeden sakın tencerenizi indirmeyin
ve hamurunuzu pişirmeyin”buyurdu. Ben geldim. (R) de ahalinin önünde olduğu
halde geldi. Nihayet hanımımın yanına vardım. O: Başıma neler getirdin diye söylendi.
Ben: Senin bana söylediğini aynen yaptım dedim. Sonra eşim hamurumuzu onun önüne
çıkarıp getirdi. O da içine tükürüp bereketlenmesi için dua etti. Sonra tenceremize
yöneldi, onun da içine tükürüp bereketlenmesi için dua etti ve: “Ekmek pişirebilecek bir kadın daha çağır da
seninle birlikte o da ekmek pişirsin ve tencerenizden kepçe ile al onu (ateşten)
indirmeyin”buyurdu.
Onlar bin kişi
idiler. Allah adına yemin ediyorum hepsi yeyip onu bırakıp geri çekildiler. Tenceremiz
ise olduğu gibi kaynıyor, kaynadığı duyuluyordu, hamurumuz da –yahud Dahhak’ın dediği
gibi- ekmek olarak pişirildiği halde olduğu gibi duruyordu. [1]
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder